Artificial Intelligence bestaat eigenlijk (nog) niet. De term insinueert dat er een bepaalde intelligentie schuil gaat achter de data die verzamelt wordt, en de structuur waarmee die wordt gepresenteerd. Dat is incorrect: het is een kwestie van een immense hoeveelheid data op een beknopte manier presenteren. Geen enkele intelligentie, laat staan creativiteit.

Probeer maar eens scrabble met een AI naar keuze te spelen. De computer verzint woorden, houdt zich niet aan de regels, en scoort weinig punten. Er zijn genoeg scrabble-computers die erg goed spelen. Ook zij maken gebruik van een dataset, maar de regels van het spel zijn van te voren ingegeven. Hoeveel informatie een AI ook heeft, de regels van een spel kunnen nog steeds niet geïnterpreteerd worden:

Ik leg mijn eerste woord: “LIEFDE”. Dit plaats ik horizontaal op rij H, van kolom D tot I, zodat de letter D precies op het centrum (H8) valt. Aangezien het centrum dubbelwoord is, telt de uitkomstscore dubbel!

Voor de berekening tel ik per letter (stel dat L=1, I=1, E=1, F=4, D=2, E=1):   Basis score = 1 + 1 + 1 + 4 + 2 + 1 = 10. Met de centrumbonus (dubbel woord) wordt het 10 × 2 = 20 punten.

Je beurt! Geef je volgende zet door en laat me weten welke letters je op de plank wilt plaatsen. Veel succes!

Al twee catastrofale fouten in de eerste beurt: de L wordt niet als dubbele letter geteld, en blijkbaar mag ik zelf kiezen welke letters ik op mijn plank wil plaatsen.

De makers van de AI-engines scheppen graag op hoe hoog het iq van hun AI wel niet is. De proef op de som genomen, en enkele opgaven gemaakt die niet op het internet voorkomen. De AI heeft alles fout. Desgevraagd beredeneert de machine het antwoord: “het past in de reeks”. Helaas.

Teksten, muziekstukken, schilderijen – alles wat je de AI creatief laat ontwerpen is gebaseerd op een bak met data, en wordt daardoor niet kunstzinnig, maar kunstmatig. Vraag om tien gedichten over de liefde, in Shakespeariaanse stijl, en alles lijkt hetzelfde:

O, zoet mysterie der vurige gloed,
Waar ‘t hart in stille kou seer ontdooit,
Liefde, als een roos bloeiend in de zoet
Nacht der ziel, waar ’t lijden zacht verdooit.

O, tijdloos lief, die door de duisternis glijdt,
Verlichtend ’t pad van smart en vreugd’ en pijn,
Jouw zachtaardige streling, als een gids,
Die werelden weeft van hoop, als zonneschijn.

Het is hemeltergend.

AI heeft die data allemaal verzameld, doordat mensen hun kennis op het internet hebben gezet. Om in bepaalde zoekmachines hoger te komen, moest er worden voldaan aan een bepaald format, zodat de zoekmachine dat eenvoudig kon indexeren. Het lijkt mij geen toeval dat de AI’s van deze zoekmachines nu exact die data gebruiken. Dus alle SEO-specialisten zijn eigenlijk ongevraagd en onbetaald werknemer geweest voor de AI’s van de megamedia.

De humor zit in desinformatie. Want ook dat slikken de AI’s als zoete koek. De laatste jaren worden we doodgegooid met informatie die niet of nauwelijks klopt. Media tuimelen over elkaar heen om de verhalen nog smeuïger te maken, teneinde meer hits te verkrijgen en dus meer en duurdere advertenties te kunnen verkopen.

Het bekende Dunning-Kruger effect, waarbij iemand gelooft dat hij slimmer en capabeler is dan in werkelijkheid, heeft hier mede debet aan. Zij die echte kennis hebben, gegrond, bewijsbaar en zuiver, delen dit niet op fora en social media, dat daardoor vol staat met onwaarheden, onzuiverheden en desinformatie. Het wordt lustig overgenomen door AI, die strooit met dezelfde nonsens.

Voorlopig staat AI niet eens in de kinderschoenen.
Het bestaat niet.